Mowa tu oczywiście o książce Niegodne i poprzednim sukcesie autorki, Wybornym trupie
Obie powieści mają charakter dystopijny, emanują mrokiem i pesymizmem. Obie świetnie pasują do szarej, jesienno-halloweenowej rzeczywistości, skłaniają do refleksji, wyciągają na wierzch brudy ludzkiej natury. W tym miejscu jednak podobieństwa się kończą. Wyborny trup jest znacznie bardziej bezpośrednią książką niż Niegodne, które zabierają nas do świata pełnego niejasności, gdzie na początku trudno się odnaleźć. Nie wiadomo, dlaczego świat pogrążył się w głodzie, chorobach i kataklizmach. Zagłębiamy się w sekretne notatki głównej bohaterki, która chce uchronić siebie i swoich bliskich przed zapomnieniem. Pamiętnik przepełnia żal, ból, głód i zimno.
Kobieta nie pamięta, w jaki sposób znalazła się w Domu Świętego Siostrzeństwa. Pomimo wszechobecnego okrucieństwa ze strony Siostry Przełożonej, podobnie jak inne podopieczne zrzeszenia, jest gotowa pozostać w tym miejscu, uposażonym w źródło czystej wody i hodowlę świerszczy, która gwarantuje stały dopływ pożywienia. Poza Domem nie da się już przeżyć. Zgłębiamy skomplikowaną hierarchię panującą w przybytku, w którym żadne stanowisko nie gwarantuje godnego traktowania. Poznajemy Oświecone, Przejrzyste Ducha, Pełne Aury, wszystkie skryte i okaleczone.
O tym, do czego prowadzi głód, tragedia i ludzka ignorancja
Z początku obawiałam się, że książka będzie miała dość zawiły, abstrakcyjny wydźwięk. Nie chciałam, by głównym problemem pozostało życie w zamkniętym klasztorze i autodestruktywne przekonania bohaterów na temat nadprzyrodzonych zjawisk i mechaniki rzeczywistości. Ku mojej uciesze sytuacja zaczęła się klarować. Główna bohaterka poczęła przypominać sobie swoje życie sprzed przybycia do Domu Świętego Siostrzeństwa. Okazuje się, że świat powieściowy ma jak najbardziej wiele wspólnego z naszą obecną rzeczywistością. Przedstawia on relatywnie niedaleką przyszłość, której obraz malują przed nami ekolodzy.
Świat Niegodnych to świat, w którym ludzie przegrali ze skutkami globalnego ocieplenia. Wielka Brytania znalazła się pod poziomem morza, większość zwierząt wyginęła, naturalne drzewa zastąpiono metalowymi, zabrakło wody pitnej, a ludzkość zaczęła mierzyć się z niedostatkiem, wojnami i chorobami. Wszystko to popchnęło cywilizację z powrotem do średniowiecza.
Nienachalne pouczenie
Okazało się, że historia w Niegodnych zawiera morał. Lekcja dla czytelników jest o tyle przystępna, że autorka pozwala nam samodzielnie wyciągnąć prosty wniosek. Fabuła, skupiająca się na historii niewinnej jednostki mierzącej się z konsekwencjami naszych poczynań, wzmacnia ten przekaz. Bazterrica buduje powieść przejmującą i niezwykle klimatyczną, bezbłędnie oddaje atmosferę i tło akcji, buduje napięcie i otwiera oczy. Nie próbuje uromantyczniać rzeczywistości – pokazuje niezliczone patologie, które nie nadają się dla wrażliwych czytelników.
Podsumowując
Niegodne to książka, która łączy dwie dopełniające się cechy: jest to powieść trudna, ale krótka. Warto po nią sięgnąć, bo może wywołać silne emocje i uwypuklić w naszych umysłach współczesne problemy. Chociaż nie mogę polecić jej osobom szczególnie wrażliwym, to radzę ją przeczytać każdemu, kto ma ochotę na coś poruszającego i mrocznego.
