O czym jest książka Blizny jak skrzydła?
Blizny jak skrzydła to książka o dziewczynie, która w pożarze straciła rodziców, przyjaciółkę i twarz. Ava nie potrafi spojrzeć w lustro, ponieważ jej wygląd budzi w niej odrazę. Ciotka i wujek rok po wypadku decydują, że najlepszym sposobem, aby nastolatka odzyskała stare życie, będzie powrót do szkoły i poznanie nowych przyjaciół. Ava jednak wie, że nikt nie zaakceptuje i nie będzie zadawał się z osobą z bliznami. Czuje, że straciła część siebie, której już nie odzyska. Wielu ludzi nie pamięta, że kiedyś była normalną nastolatką i inny wygląd nie oznacza, że przestała być człowiekiem. 16-latka musi wybrać, czy chce się ciągle ukrywać przed światem, czy się przed kimś otworzyć. Ava na terapii poznaje Piper – pozytywną, sarkastyczną dziewczyną, która stara się odmienić jej dotychczasowe życie.
Utwór o emocjach
Myślę, że Blizny jak skrzydła to wymagająca lektura dla nastolatków, zwłaszcza pod względem tematycznym. Książka bardzo szczegółowo opisuje proces leczenia i drogę, jaką musi przejść osoba „ocalała”, która przeżyła pożar. Jest to przede wszystkim utwór o akceptacji siebie, sile przyjaźni i umiejętności wybaczania. Autorka w świetny sposób przedstawia odczucia i cierpienie Avy, nie tylko te fizyczne. Zauważyłam, że w książce pojawia się więcej myśli bohaterki niż samych dialogów, ale przez zamysł utworu nie wpływa to na jakość czytania. O emocjach bohaterki czytelnik dowiaduje się nie tylko z samej narracji, ale również z dziennika wplecionego w powieść, napisanego w poetyckiej formie. Są to pojedyncze słowa oraz niekiedy krótkie, urwane zdania. Moim zdaniem jest to ciekawe dopełnienie, dzięki któremu adresat może w wyjątkowy sposób poznać uczucia głównej bohaterki.
Pesymistyczny utwór?
Powieść Erin Stewart wzruszyła mnie do łez i skłoniła do głębokich refleksji. Utwór jest głównie pesymistyczny, jednak nie brakuje momentów, które wywołują uśmiech. Autorka w ciekawy sposób łączy ze sobą te dwa elementy, np. Piper cierpi, ale stara się zachowywać dystans do siebie i czerpać radość z życia. Słowa wypowiedziane przez bohaterkę są nacechowane sarkazmem, dlatego jej postać jest bardzo charakterystyczna.
Zachęcam także do przeczytania Z ekranu na papier – Stowarzyszenie Umarłych Poetów.
