Cierniowa ścieżka w gotyckim klimacie
Cierniowa ścieżka rozpoczyna się w momencie, gdy główna bohaterka, Asher Todd, zmierza do położonej na uboczu posiadłości bogatej rodziny Morwoodów, gdzie, jako guwernantka, będzie zajmować się trójką dzieci. W ciemności i chłodzie dziewczyna czuje, że jest obserwowana, jednak nie może dostrzec intruza. Zmierza do domu, by zrealizować tajemny plan i dotrzymać obietnicy danej matce przed jej śmiercią. Zanim jednak będzie mogła wykorzystać niesamowite umiejętności, które posiada, musi zdobyć jak najwięcej informacji o osobach zamieszkujących ponure domostwo.
Wkrótce okazuje się, że każdy z domowników skrywa mroczne tajemnice. Pragnienia okrutnych mieszkańców za nic mają więzy rodzinne, które zupełnie nie przeszkadzają im w realizowaniu najbardziej mrocznych ambicji. Tym bardziej, że Asher posiada wiedzę i zdolności pozwalające na manipulowanie życiem i śmiercią.
Cierniowa ścieżka czerpie z opowieści o Frankensteinie. Zwraca uwagę na moralne konsekwencje igrania z naturą, szafowania życiem i śmiercią wedle własnego uznania. Prowadzi do wniosku, że człowiek nie ma prawa wedle własnego uznania decydować o tym, kto zasługuje na życie, a kto powinien umrzeć. Kierujemy się subiektywną oceną rzeczywistości, na którą wpływa nasze doświadczenie, uwarunkowania rodzinne i napotykani po drodze ludzie, nie znając całkowitego obrazu sytuacji. Bohaterka książki chciała spełnić dana obietnicę, nie wzięła jednak pod uwagę tego, że sytuacja w domu Morwoodów została jej przedstawiona w wypaczony sposób. Swoimi działaniami dodatkowo namieszała i skomplikowała i tak niełatwą sytuację.
Słuszna zemsta też przynosi konsekwencje
Jednym z motywów powieści gotyckiej jest kara za grzechy popełnione w przeszłości. W Cierniowej ścieżce cała fabuła opiera się na zemście i wynagrodzeniu krzywd, które zostały wyrządzone przez jednych, a dotknęły innych członków rodziny Morwoodów. Wydarzeniom towarzyszą tajemnicze postaci: wilkołaki, duchy, wiedźmy. W fabułę wplecione zostały legendy i mroczne opowieści utrzymane w strasznym i odrażającym klimacie.
Kibicowałam Asher Todd w jej działaniach, mimo że miały na celu zemstę i przyniosły śmierć i zniszczenie. Jednak usprawiedliwiałam ją ze względu na nieszczęśliwe dzieciństwo, pragnienie zdobywania wiedzy, upór w dążeniu do celu. Autorka wyposażyła bohaterkę w niezależność osądów, niezłomność, spryt i szacunek do dzieci.
„I uświadomiłam sobie, że większość ludzi pozostaje w jednym miejscu bez względu na to, czy im ono służy, czy nie. „Dom” może być stertą gówna, ale i tak się go trzymają, bo jest ciepło, śmierdzi znajomo i zawsze mają do czego przywrzeć. Trwają w tej swojej stercie, ponieważ gdyby wyszli na deszcz, żeby ich umył do czysta, zrobiłoby się zimno i mokro, a idąc w nieznane, mogliby zabłądzić. Bez względu na to, co znaleźliby na nowej drodze, nowej ścieżce, większość z nich nie wychyla nawet nosa na zewnątrz ze strachu przed zmianą”.
Fabuła książki została poprowadzona w taki sposób, że stopniowo odkrywałam tajemnice poszczególnych bohaterów, wzajemne powiązania pomiędzy nimi i ich mroczne uczynki. Zdradzenie czegokolwiek więcej odebrałoby przyjemność poznawania tej historii od początku do końca. Ja nie mogłam się oderwać, zwłaszcza że polubiłam główną bohaterkę, która potrafi postawić na swoim. Pozostałe postacie udowadniają, że bogactwo i władza wypaczają charaktery. Chęć ich zdobycia za wszelką cenę nie kończy się dobrze. Do sukcesu nie można dążyć po trupach.
Cierniowa ścieżka ma niesamowity klimat – niepokojący i przyprawiający o dreszcze. Nawet wątek romantyczny, choć płomienny, budzi złe przeczucia. To, że autorka odsłania prawdę po kawałeczku, buduje napięcie, które nie pozwala odłożyć książki, póki nie przeczyta się jej do ostatniej strony.
Podsumowanie
Muszę podziękować intuicji, że tak sprawnie kieruje moją uwagę na dobrze napisane książki z wciągającą fabułą i charakterystycznymi bohaterami. Nawet jeśli nie należą do kategorii, po które sięgam z zamkniętymi oczami. To jedna z lepszych powieści, jakie miałam okazję czytać w ostatnim czasie. Wierzę, że znajdzie zachwyconych czytelników w niemal każdym wieku. Pozostaje wyjaśnić, czym jest tytułowa cierniowa ścieżka. A to droga życia każdej kobiety, od pokoleń zwyczajowo niosącej na swoich barkach trud dbania o rodzinę i bliskich. A przy tym niedocenianej, często dręczonej zwykłym okrucieństwem, pozbawianej przywilejów przysługujących mężczyznom. Spojrzenie na książkę przez pryzmat feministyczny odkrywa kolejną warstwę niezwykłej fabuły.
Jeżeli lubisz gotyckie klimaty, sprawdź naszą recenzję Carmilli!
