Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam tę książkę, wiedziałam, że natrafiłam na coś idealnego dla mnie. Historia porządnej rodziny wygląda na poruszającą, wciągającą opowieść o życiu w biednej dzielnicy Bari, pewnego włoskiego miasteczka. Dokładnie to dostajemy, dlatego mogę stwierdzić, że Rosa Venterella spełniła moje oczekiwania. Nie dość, że książka pochłania od pierwszej strony, to jeszcze jest świetną zabawą i podróżą do Włoch w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku.
Fabuła
W zasadzie nie mam zastrzeżeń co do fabuły i akcji tej książki, mimo że momentami nieco się ciągnęły. Dodało to nieco naturalności. Narratorką powieści jest Marie, która opowiada nam, jak wygląda codzienność w jednej z najbiedniejszych dzielnic Bari. Bohaterka jest niezwykle utalentowana, przez co znacząco odstaje od reszty rówieśników. Jej życie zmienia się, kiedy zostaje posadzona w klasie obok Michelego, otyłego chłopaka, którego zła opinia wiąże się bezpośrednio z szemranymi interesami jego ojca. Dzieciaki się zaprzyjaźniają, od tamtej pory większość czasu spędzają razem. W międzyczasie dziewczynka dorasta, przedstawia nam kolejne i kolejne wydarzenia ze swojego życia. Historia porządnej rodziny porusza najróżniejsze tematy, w tym homoseksualizm czy wykluczenie społeczne.
Na kawie u Marie
Możemy się poczuć, jakbyśmy pili z nią kawę i słuchali wspomnień z dzieciństwa oraz wczesnej młodości. Bohaterka prowadzi narracje tak, żeby po kolei podawać nam drobne fakty ze swojego życia, opisując wszystko z perspektywy dziecka, jakim wtedy była. Jednocześnie nie ma tutaj samej sielanki. Jest to opowieść ociekająca dramatem, portret ludzi skrajnie ubogich. Wszystkie rodziny z tej najbiedniejszej dzielnicy są przedstawione fenomenalnie i aż serce się kraje, że niektórzy ludzie byli zmuszeni do życia w takich warunkach. Obserwujemy z boku Marie i jej środowisko próbujące poradzić sobie z sytuacją w ich dzielnicy. Sposób, w jaki autorka poprowadziła fabułę, jest zachwycający.
Język
Historia porządnej rodziny wciąga od pierwszej strony odpowiednim rozłożeniem tajemniczości i napięcia. Wyważa w bardzo dobry sposób dramaturgię oraz sielankę, której w tak okropnych warunkach nie ma za wiele. Powieść jest tak niesamowicie wciągająca, że czasami przestaje się zwracać uwagę, jak autorka ją napisała, a szkoda! Historia porządnej rodziny została poprowadzona fenomenalnie, a fantastycznie zbudowanej fabule towarzyszy piękny język, oddający klimat powieści.
Bohaterowie
Niewątpliwą zaletą tej powieści jest wachlarz bohaterów, z którymi mamy do czynienia. Wiele barwnych postaci przewija się przez karty tej powieści. Historia porządnej rodziny zdecydowanie może się tym szczycić. Dawno tak bardzo nie przywiązałam się do ludzi oraz zaangażowałam się w ich historię. Marie jest fenomenalna, dziewczynka oprowadza nas po dzielnicy i powoli odkrywa kolejne fakty ze swojego życia. Poznajemy coraz to nowych członków społeczności i każdy z nich ma jakieś znaczenie dla fabuły. Michele sprawia wrażenie nieco wycofanego chłopca, jednak bez wątpienia książka nie miałaby sensu, gdyby nie on. Dodaje całokształtowi „tego czegoś”. Z pewnością powieść dzięki niemu ma w sobie więcej buntu i nieposłuszeństwa względem rodziny. Wszystko przez to, że Marie dostała od ojca dożywotni nakaz trzymania się z dala od członków jego rodziny.
Oprawa graficzna
Nie mogę nie wspomnieć o pięknej, zintegrowanej oprawie. Mam do niej słabość i jest to dla mnie olbrzymi plus, wygodniej się czyta. Historia porządnej rodziny zdecydowanie może się pochwalić zachwycającą szatą graficzną, dopracowaną w każdym szczególe.
Podsumowanie
Szczerze polecam tę książkę. Historia porządnej rodziny to powieść dla miłośników literatury obyczajowej oraz romansu, w związku z czym może trafić do wielu czytelników. Pozycja idealna na długie zimowe wieczory.
Dziękuję bardzo wydawnictwu Sonia Draga za egzemplarz książki do recenzji.
Koniecznie zerknijcie na naszą zaoczną recenzję Riverdale.
