Gdy zadrżała noc
I zadrżała noc opowiada dwie niezależne historie osób, które przeżyły tragiczne trzęsienie ziemi, a ich losy splotły się na chwilę w czasie następującym po katastrofie. Jedenastoletni Nicola przeżywa katusze ze strony rodziców. Ich wypaczone pojmowanie miłości rodzicielskiej i bojaźni bożej doprowadza do traktowania syna w sposób, który pozostawia głębokie rany w jego sercu. Na szczęście chłopak dobrze rozumie, że to, czego doświadcza, nie jest miłością, a okrucieństwem. Paradoksalnie to, że spędza noce w piwnicy, ratuje mu życie w momencie katastrofy.
Barbara jest młodą kobietą, która buntuje się przeciwko porządkowi społecznemu. Nie chce spędzić życia według obowiązującego wzorca, podporządkowana mężczyźnie. Inspiruje się kobiecymi postaciami z uwielbianych książek. Wybiera wolność ze wszystkimi jej konsekwencjami. Trzęsienie ziemi w pewien sposób ułatwia jej rozpoczęcie tej drogi. Dziewczyna angażuje się w pomoc ofiarom katastrofy i bardzo szybko udowadnia, że potrafi zarobić na swoje utrzymanie. Niestety jej pierwsza samodzielna decyzja doprowadza ją do miejsca, w którym pada ofiarą gwałtu. Życie, które ocaliła w momencie trzęsienia ziemi, w jednej chwili jakby się skończyło. Niemym świadkiem jej nieszczęścia jest Nicola, który akurat również znalazł się w tym pechowym miejscu.
Obraz po katastrofie
Mimo że I zadrżała noc opowiada o nieprawdopodobnych traumach, niesie również nadzieję. Z pomocą przyjaciół i ludzi darzących ich prawdziwą miłością, bohaterowie doświadczają w końcu szczęścia. Katastrofa naturalna zwykle kojarzy się ze zniszczeniem i koniecznością zaczynania od początku. W przypadku bohaterów powieści jest to początek całkowicie nowej drogi, pozbawionej cierpienia. To, co dla innych jest dramatem, dla Barbary i Nicoli stało się niepowtarzalną szansą. Ich zrujnowane życia dopiero teraz mogą stanąć na solidnych fundamentach.
Nie mniej ważne w książce są postacie drugoplanowe. Tragedia dotknęła tysięcy ludzi, a każde z nich inaczej zareagowało na to, co się stało. Niektórzy pogrążyli się w rozpaczy, inni rzucili się do pomocy. Znaleźli się jednak i tacy, którzy postanowili wykorzystać sytuację dla własnych, materialnych korzyści lub do załatwienia prywatnych porachunków.
Na szczególną uwagę zasługuje styl Nadii Terranovej. Autorka doskonale odmalowała w powieści nastrój katastrofy i beznadziei. Świetnie pokazała zrujnowane miasta, po których snuli się ocalali w poszukiwaniu wody, pożywienia, ubrań, żywych i umarłych bliskich. Nowe szanse głównych bohaterów nie pojawiły się natychmiast w jasnych barwach. Traumy przeszłości długo jeszcze kładły się cieniem na ich postrzeganiu świata.
Autorka wykorzystała symbolikę kart tarota, by przedstawić kolejne wydarzenia. Każdy rozdział poświęcony jest innej karcie i zaczyna się od opisu postaci, którą przedstawia. Mistyka wkrada się do powieści również za sprawą tajemniczej Madame. Kobieta ma niezwykły dar wskazywania miejsc, w których pod gruzami znajdują się żywi ludzie. Pomaga ich odnajdywać, jednak chyba jest świadoma, że jej umiejętności wkrótce wywołają oskarżenia o czary i kontakt ze złymi mocami.
Podsumowując
I zadrżała noc jest książką pełną cierpienia, a nadzieja na lepsze jutro i szczęśliwy koniec rodzi się stopniowo. Pokazuje, że ludzie są zdolni odbudować się po wielu nieszczęściach i żyć mimo trudnych doświadczeń. Nawet jeśli będą one okresowo wracały i zasnuwały błękitne niebo, to z czasem coraz łatwiej będzie się z nich otrząsnąć. To książka pełna paradoksów – dramatyczna, ale też niosąca otuchę.
Przekonaj się, że współcześni włoscy pisarze mają wiele do zaoferowania. Przeczytaj naszą recenzję Sycylijskich lwów!
