Drzwi, książki czy drinki?
Na kolorowej okładce możemy zobaczyć bar, który jest głównym miejscem akcji powieści. Personel składający się z niebieskowłosego Muna i Silnoskocznej Boreum serwuje nie do końca świadomym sytuacji klientom tajemnicze napoje. Księgarnia Napojów Księżyca to miejsce, w którym alkohol ma zupełnie nietypowe działanie i wystawia gości na konfrontacje z wizjami z pogranicza snu i rzeczywistości. Przeznaczenie sprawia, że nieświadomy wybór zawsze prowadzi do projekcji historii idealnie dopasowanej do życiowej sytuacji klienta. Pouczające wizje pomagają odnaleźć siebie, wyciągnąć wnioski z trudnych przeżyć albo pogodzić się ze stratą i nieuchronnym przemijaniem. Nie trudno się domyślić, że w tej historii znaczną rolę odgrywa magia. W tym wypadku ta z rodzaju bardziej nieprzeniknionych, zagmatwanych i tajemniczych. Niemniej lokal bardziej przypomina mi bar niż księgarnię, a już zupełnie na dalszy tor spycham, wspomnianą w opisie z tyłu książki, zdolność Muna do przywoływania magicznych drzwi.
Czyli całkiem sporo treści na niepozornych 248 kartkach
Większość tekstu podzielono na historie kolejnych klientów. Na przestrzeni krótkiego rozdziału poznajemy ich przeszłość i problemy, z którymi się zmagają. Gość wybiera ukrytą pod tajemniczą nazwą pozycję z menu i przenosimy się do wywołanej drinkiem wizji. Historie, owszem, są pouczające, ale przeważnie traktują na dość oklepane tematy. Oczywiście nie znaczy to, że nie da się ich przedstawić w interesujący sposób, ale w tym wypadku kontakt z bohaterami jest zbyt krótki, by właściwie się do nich przywiązać. Dodatkowo natłok życiowych mądrości nieco znieczula na każdy kolejny morał.
Nie żyj tak, jak każą ci inni. Żyj z tymi, którzy cenią cię za to, jaka jesteś.
Mimo to historie klientów nie są tutaj najgorszym elementem
Najbardziej przeszkadzała mi w tej książce mnogość wątków i wynikający z niej pośpiech. Nie tylko nie do końca udało mi się przywiązać do bohaterów; nie do końca zrozumiałam działanie magii, nie do końca poznałam magiczną bibliotekę, nie do końca przedstawiono historie głównych bohaterów, wszystkie problemy nie do końca się rozwiązały i nie do końca zostały objaśnione. Poza meandrami ludzkiej prozy życia i magicznym barem nasza uwaga jest również kierowana na Księżyc. Okazuje się, że w kosmosie żyją Wróżki zajmujące się dekorowaniem gwiazd i Silnoskoczni, którzy zwykle sprawują rolę Opiekunów. Wątek ten jest oczywiście w pełni fantastyczny, a jednak nasz ludzki kosmos znajduje się na tyle blisko, że połączenie to wypada nieco dziwnie. Ogólnie skrzyżowanie świata magicznego i realnego zostało, moim zdaniem, przeprowadzone dość nieumiejętnie.
Cozy book, cozy place
Zauważyłam, że w koreańskiej literaturze popularne jest budowanie historii wokół pewnego miejsca. Księgarnia Napojów Księżyca jest częścią serii, w której wcześniej ukazały się Pralnia Serc Marigold i Galeria Snów DallerGuta. Trend można wyczuć już po tytułach i nie utrzymuje się on wyłącznie w tej serii i w tym wydawnictwie, dowodzi o tym na przykład Kuchnia książek Kim Jee Hye. Do tego wszystkie te lektury emanują spokojem, prostotą i ciepłem. Niestety Księgarnia Napojów Księżyca, jeśli tego się po niej spodziewacie, nie do końca sprawdza się w tej roli. Natłok wątków sprawia, że akcja nie płynie tutaj w tak gładki i spokojny sposób, w dodatku, być może przez ograniczoną objętość, nie znalazłam tu dość opisów samego baru, by przywiązać się do niego albo poczuć się jak klient.
Wyświetl ten post na Instagramie
Podsumowując
Pomysł na książkę jest całkiem kreatywny i interesujący. Fabuła i konieczność snucia domysłów pobudza wyobraźnię, dzięki temu Księgarnia Napojów Księżyca to na prawdę nie najgorsza rozrywka. Oczywiście dalej uważam, że książka powinna być przynajmniej trzykrotnie większej objętości lub zawierać trzykrotnie mniej treści, ale mleko się już rozlało i dostaliśmy intrygującą, szybką lekturę, która pięknie ozdobi naszą półkę.
