Inne spojrzenie na Jane Austen
Zamiłowanie twórczością Jane Austen skłoniło mnie do sięgnięcia po Sandition. Książka Sanditon została napisana przez Kate Riordan na podstawie niedokończonej powieści autorki Dumy i Uprzedzenia oraz scenariusza filmowego Andrew’a Daviesa. Na początku utworu Riordan została zamieszczona przedmowa scenarzysty, z której wynika, że fragment napisany przez Austen liczył ledwie sześćdziesiąt stron, więc większość powieści opiera się na zebranych materiałach i ingerencji innych osób.
Co ciekawego można znaleźć w Sanditon?
Niewątpliwie przestrzeń, w której rozgrywa się akcja utworu Austen, wyróżnia się na tle innych jej książek. Przeważnie akcja w powieściach autorki toczy się głównie w miasteczkach i zakątkach angielskich wsi, a nie tak jak w przypadku Sandition, w nadmorskim kurorcie. Książka skupia się na relacjach bohaterów oraz postaci Charlotte, która ciągle jest wciągana w różne intrygi. Oprócz tego utwór ukazuje zmiany społeczne, takie jak rozwój przemysłu turystycznego i przedsiębiorczości. Reformy przedstawione w powieści ukazują konflikt między tradycyjnymi wartościami i nowymi aspiracjami.
Przykładowo, Lady Denham jest zwolenniczką starego systemu społecznego. Jako bogata i wpływowa kobieta oczekuje, że każdy się jej podporządkuje. W małżeństwie stawia na materializm i praktyczność. Nie do końca również podoba jej się idea rozwoju Sanditon. Charlotte natomiast ma zupełnie inne spojrzenie na kwestie zamążpójścia i hierarchię kobiet w społeczeństwie. Bohaterka nie pozwala Sidneyowi na traktowanie z wyższością, dlatego coraz częściej zachowuje się w sposób, który odbiega od przyjętych norm.
Styl jak Jane Austen?
Riordan ma zupełnie inny styl pisania niż autorka znanych romansów. Myślę jednak, że trudno jest podrobić XIX-wieczną pisarkę. Raczej nie powinno się oczekiwać tego, że ktoś będzie umiał w stu procentach odwzorować styl Austen. Riordan w pewnym sensie oddaje klimat minionej epoki, ale robi to bardziej we współczesny sposób, dostosowując się do dzisiejszych odbiorców. Widać to m.in. w podejściu autorki do problemów i sposobie przedstawienia relacji międzyludzkich. Myślę, że nawet czytelnicy, którzy nie przepadają za starszymi książkami, mogliby sięgnąć po tę powieść.
Ogólne wrażenia po lekturze Sanditon
Sanditon jest książką, którą czyta się bardzo szybko. W powieści najbardziej podoba mi się to, że każdy bohater coś skrywa i czasami bardzo trudno jest zrozumieć jego emocje z perspektywy pierwszoosobowej narratorki. Dodatkowo zdecydowanie większość postaci zmaga się ze swoimi słabościami, co bardzo pasuje do charakteru twórczości Jane Austen.
Charlotte przypomina typowe bohaterki powieści lubianej autorki. Dziewczyna jest inteligentna, uprzedzona i silna. Na początku ma sceptyczne podejście do Sidneya, ale z rozwojem akcji zmienia zdanie. Ich początkowa relacja opiera się głównie na konflikcie i wzajemnej niechęci, dlatego historia idealnie wpasowuje się w popularny obecnie motyw enemies to lovers. Podobne emocje i rozwój relacji można zaobserwować u Elizabeth, bohaterki Dumy i Uprzedzenia oraz Marianny z powieści Rozważna i romantyczna.
Zachęcam także do przeczytania Dom Klepsydry – recenzja książki Garetha Rubina
