Tam, gdzie milczą róże to historia o dwóch młodych kobietach, które łączy niezwykła przyjaźń. Każda z nich ma rodzinę i monotonną codzienność, a ich wspólnym mianownikiem jest jedynie praca. Anastazja to kobieta przytłoczona rutyną, matka dwójki dzieci i mężatka. Jagoda natomiast jest kobietą pełną życia, zawsze uśmiechniętą i odnoszącą sukcesy.
Naprawdę podobał mi się fakt, że autorka pokazała, jak wygląda życie zwykłej kobiety. Na Anastazję zrzucona została cała odpowiedzialność, zaczynając od sprzątania domu, a na wychowywaniu dzieci kończąc. Jej mąż zarabiał pieniądze, a po pracy jedyną wykonywaną czynnością był odpoczynek. Nawet nie brał pod uwagę faktu, że główna bohaterka skończywszy własne obowiązki, potrzebowała chwili wytchnienia.
A co z Jagodą? Na pierwszy rzut oka można by uznać, że miała wszystko. Była mężatką z dorosłymi dziećmi i mnóstwem pieniędzy. Dziewczyna sama przyznawała, że ciągle mówiła o tym, jaka to jest szczęśliwa, bo chciała, żeby tak rzeczywiście było. Wyolbrzymiała każdą najdrobniejszą rzecz, przy czym towarzyszyła jej nieustannie myśl, jakie jej życie było cudowne, choć tak naprawdę jedynymi słowami, które je opisywały to „szarość” i „nuda”. Ona sama zarabiała na siebie i męża, który był panem domu i zarazem ich skarbnikiem. Kontrolował każde wydatek, nawet jeśli on sam nie zarobił ani grosza.
Tam, gdzie milczą róże to historia o dwóch niezwykle silnych kobietach, które połączyła wspaniała przyjaźń. I mimo że mogło się wydawać, iż obie pochodziły z całkiem innych światów, łączyło je naprawdę wiele. Pewnego dnia Jagoda po prostu zniknęła. Nikt nie miał z nią kontaktu, a ona nie odbierała od nikogo telefonu. Anastazja zaczęła się niepokoić i martwić o swoją przyjaciółkę. Czy to nie niesamowite? Przecież mogła tylko zgubić telefon i szukać go po całej Warszawie.
Podsumowanie
Jeśli szukacie opowiadania z prawdziwą i bolesną historią, którą będziecie przeżywać razem z bohaterami, “Tam, gdzie milczą róże” to książka dla was. Jest to niezwykle emocjonalne i poruszające opowiadanie, nie tylko dla kobiet, ale także dla mężczyzn.
Autorka stworzyła piękną historię o przyjaźni dwóch kobiet, które potrzebowały siebie nawzajem, aby móc zacząć działać i nie stać cały czas w miejscu. To opowieść z głębokim przesłaniem, przy której niejednokrotnie można uronić łzę. Pokazuje nam, jak zmęczenie, rutyna i brak wsparcia wpływa na ludzi, że przemoc nie musi być tylko fizyczna, bo wypowiedziane przez innych słowa potrafią boleć równie mocno. Uświadamia nam, że w każdej sytuacji jest jakieś wyjście.
Ocena: 10/10
