Parę lat temu moja przyjaciółka wyjechała na studia do Chin. W porywie wielkiej tęsknoty za nią, sięgnęłam po literaturę z rejonów jej pobytu, aby móc sobie lepiej zwizualizować miejsce i kulturę, w której przyszło jej żyć. Dzięki temu odruchowi serca poznałam wspaniałą pisarkę oraz równie dobrych pisarzy z Dalekiego Wschodu, których chcę Wam polecić. Oto moje TOP 5 pisarzy z Dalekiego Wschodu.
#1 Lisa See
Lisa See jest Amerykanką chińskiego pochodzenia, badaczką dziejów Chin oraz chińskich rodzin emigrujących do Ameryki. Jej książki, poczynając od pierwszej, zatytułowanej Na złotej górze, są światowymi bestsellerami.
Autorka umiejętnie buduje wciągającą fabułę, opartą na prawdziwych wydarzeniach. Bohaterki są wyraziste i nieustraszone, ponieważ dzielnie stawiają czoła najczarniejszym scenariuszom, których w historii ich kraju nie brakuje. Wydaje się, że obraz odmalowany przez See, jest jak żywy. Prawie pozwala ujrzeć oczyma wyobraźni kości stóp, pękające podczas krępowania.
Szczególnej uwadze polecam książki Miłość Peonii oraz Herbaciana Dziewczyna.
#2 Mo Yan
Mo Yan jest obecnie uważany za najwybitniejszego, współczesnego pisarza Chin. W 2012 roku otrzymał Literacką Nagrodę Nobla. Każda z jego powieści ma imponującą objętość cegły, a wewnątrz tych cegieł znajdujemy cały przekrój dziejów chińskiej polityki.
Książka Obfite piersi, pełne biodra przedstawia życie kobiety, która urodziła dziewięć córek i jednego syna oraz wychowała kilkanaścioro wnucząt i prawnucząt. Matka rodu Shangguan przeżywa głód, gwałty, nieznośny mróz, najazdy wojsk, wiejskie sądy. Lata nędzy przeplatają się z latami dostatku, w zależności od zmieniającego się układu sił w kraju. A wszystko to przechodzi, karmiąc piersią swojego ukochanego chłopczyka, który przez całe życie nie chce zaakceptować innych pokarmów niż mleko kobiece.
Mo Yan jest autorem boleśnie precyzyjnym. W przeciwieństwie do prozy Lisy See, nie znajdziemy u niego nawet cienia romantyczności. Opisuje okropności, spotykające bohaterów, nie używając przy tym zbędnych przymiotników. Kunszt literacki pokazany w książkach, w pełni usprawiedliwia przyznanie Mo Yanowi Nobla.
#3 Kazuo Ishiguro
Kazuo Ishiguro jest drugim Noblistą w tym zestawieniu. Brytyjski pisarz japońskiego pochodzenia został laureatem nagrody Szweckiej Akademii w 2017 roku za całokształt twórczości, w związku z tym musiałam sprawdzić, czy mój smak literacki pokrywa się z tym wyborem.
Tytuł, który polecam, to Malarz świata ułudy. Pośród bestsellerowych powieści w dorobku pisarza, głównie osadzonych w Anglii, Malarz… opowiada o japońskiej rodzinie i tradycjach matrymonialnych. Fabuła, przedstawiona z perspektywy starzejącego się ojca rodu, jest ciekawym pomieszaniem reminiscencji z aktualnymi wydarzeniami w kraju kwitnących wiśni.
Książka Ishiguro sprawia wrażenie surowej. Nie znajdziemy w niej wielu ciepłych uczuć. Odkryjemy tam jednak świat pełen kultury japońskiej i konwenansów, które nas, Europejczyków, tak fascynują.
#4 Haruki Murakami
Haruki Murakami jest Japończykiem, którego bestsellery podbiły świat. Prawdopodobnie o nim słyszeliście. W tym rankingu umieściłam go jako jedynego autora piszącego książki, które nie skupiają się na historycznych wydarzeniach, są jednak osadzone w kulturze dalekowschodniej. Nie jest łatwo opisać ich fabuł. Prawdopodobnie dlatego, że nie są one najważniejsze. Wydarzenia są jedynie szkieletem, na którym owijają się barwne, surrealistyczne dywagacje. Czytając, jesteśmy jak zanurzeni w sennym marzeniu.
Szczególnie podobała mi się Kronika ptaka nakręcacza.
#5 Su Tong
Na koniec zostawiłam Su Tonga, który jest opisywany jako przedstawiciel chińskiej awangardy. Za swoją, z pewnością wyjątkową, prozę zdobył nagrodę Man Asian Literary Prize. Pięć z jego powieści zostało zekranizowanych. Film, na podstawie noweli Zawieście czerwone latarnie, został nagrodzony Srebrnym Lwem w Wenecji i otrzymał nominację do Oskara.
Nowela Zawieście czerwone latarnie otwiera przed czytelnikiem nieodstępne mury chińskiego domu. Główna bohaterka imieniem Lotos jest zmuszona zostać czwartą konkubiną zamożnego kupca. W coraz ciaśniej zaciskającej się pętli niewoli wybiera jedyną, dostępną jej drogę ucieczki.
Zajrzyj też do recenzji książki Kazuo Ishiguro Nie opuszczaj mnie.
