Ucieczka Anny
Pewnego dnia tytułowa bohaterka znika z domu. Po roku jej nieobecności mąż Anny, Severino, wyrusza w podróż po miejscach, które w jakiś sposób były dla obojga ważne, by spróbować ją odnaleźć. Para przeżyła wspólnie wiele lat (Severino ma ponad 80 lat), dlatego decyzja Anny wydaje się niezrozumiała. W trakcie podróży jednak mężczyzna wraca myślami do przeszłości. Jednocześnie wysłuchuje opinii i wspomnień znajomych, z których wynika, że ucieczka żony nie powinna być tak zaskakująca.
W historii Anny i Severina najważniejszą rolę odgrywa wolność. W jej kontekście trzeba rozpatrywać wydarzenia, które doprowadziły do tak wyjątkowego finału. Życie Anny było zdeterminowane przez ojca. To on zawsze podkreślał, że dziewczynka może robić, co tylko zechce. Po czym pewnego dnia sam zrealizował wyznawane przez siebie umiłowanie wolności i odszedł od rodziny. Wychowaniem córek zajęła się matka i wydaje się, że jej ambicją było sprawić, by dziewczyny postępowały zgodnie z jej życzeniem. Przewidziała dla nich życie małżeńskie i rodzinne w tradycyjnym wydaniu. Po początkowym buncie Anna podporządkowała się tej wizji i wytrwała w jej realizacji aż do późnej starości. A jednak nie do końca życia.
W imię wolności
Ucieczka Anny zadaje trudne pytania o pojęcie wolności. Czy stawianie jej ponad wszystko sprawi, że poczujemy się szczęśliwi? Anna poświęciła ją w imię podporządkowania się wymaganiom rodziny. Pragnęła spełnić marzenia matki, jednak nie można powiedzieć, że dało jej to szczęście. A kiedy wreszcie postawiła na własne wybory, budzi się wątpliwość, czy miała do tego prawo. Jej decyzja o zniknięciu unieszczęśliwiła Severina. Czy nasza swoboda powinna kończyć się tam, gdzie zaczyna się krzywda innych? To jedno z najważniejszych pytań tej powieści.
Wolność co do zasady jest wartością, do której wszyscy dążą. Powieść Correntego pokazuje, że gnanie za jej zewem niesie ze sobą krzywdę osób, które nam zaufały. Z drugiej strony wyrzeczenie się jej zadaje głębokie rany i nie pozwala na spełnienie marzeń, życie zgodnie z własną tożsamością. Na przykładzie Anny autor pokazuje, że tęsknota za wolnością jest uczuciem trwałym i powoduje, że ludzie stają się skomplikowani.
Podsumowując
Ucieczka Anny ma powolną fabułę, która dodatkowo często jest przerywana wspomnieniami bohaterów. W powieści panuje nastrój melancholii i przygnębienia, bo przez cały czas wyczuwalny jest smutek tytułowej bohaterki. Jej walka z pragnieniem wolności, podporządkowanie konserwatywnym normom społecznym i próby odnalezienia szczęścia w życiu rodzinnym nie przynoszą pożądanych rezultatów. Czy jednak porzucenie domu rodzinnego dało jej szczęście? Musimy sami dopisać to zakończenie.
Przeczytaj również naszą recenzję Stu kwiatów!
