Wszyscy zakochani nocą – czy to o miłości?
Bohaterką książki Wszyscy zakochani nocą jest Fuyuko, 34-letnia kobieta, która pracuje dla wydawnictwa jako korektorka tekstów. Jest sumienna i rzetelna, czym zyskuje sobie uznanie przełożonych, a jednocześnie samodzielność finansową. Jednak jej życie osobiste nie należy do godnych pozazdroszczenia. Jej samotność jest tak przytłaczająca, że kobieta ucieka w uzależnienie od alkoholu. Wkrótce bez niego nie jest w stanie wyjść z domu, nie mówiąc o nawiązaniu rozmowy z innymi ludźmi.
Samotność w tłumie
Fuyuko jest zagubiona. Podąża tam, gdzie popchną ją okoliczności lub inni ludzie. Nie podejmuje żadnej inicjatywy, nie dąży do realizacji własnych planów, bo ich nie ma. Wzorowo wypełnia swoje obowiązki, ograniczając konieczność spotykania się z innymi do niezbędnego minimum. Właściwie utrzymuje kontakt tylko z przełożoną, Hijuri. Ta z kolei jest osobą przebojową, towarzyską i chętnie nawiązującą relacje, zwłaszcza z mężczyznami. Jej związki są jednak powierzchowne, pozbawione prawdziwych uczuć, przywiązania i lojalności. Nie przysparza jej to przyjaciół i w zasadzie można dostrzec, że jej życie, mimo że wypełnione spotkaniami towarzyskimi, w gruncie rzeczy jest również samotne.
Jedną z drugoplanowych postaci jest szkolna koleżanka Fuyuko, która realizuje tradycyjny schemat życia japońskiej kobiety. Przyjmuje rolę żony i matki, ale tylko pozornie daje jej to szczęście. Życie rodzinne również dla niej oznacza samotność i brak możliwości podążania za marzeniami. Autorka zatem pokazała różne oblicza odosobnienia. Żadnej z przedstawionych kobiet nie można uznać za szczęśliwą, spełnioną, a przede wszystkim szanowaną i pełnoprawną członkinię społeczeństwa. Każda z nich jest pomijana i w pewien sposób niezauważalna. I ani inicjatywa i przebojowość, ani ich brak, nie są w stanie tego zmienić.
Fuyuko reprezentuje pokolenie młodych ludzi, którzy są zagubieni i nie potrafią odnaleźć własnej drogi życiowej. Obserwują różne style życia znajomych, jednak żaden nie wydaje się im atrakcyjny. Nawet w dojrzałym wieku wciąż szukają sposobu na życie, nie radząc sobie z czasem prostymi wyzwaniami. Poddają się traumom z młodych lat. Trudno im pokochać i uwierzyć w miłość.
Poetyckość Kawakami
Po raz kolejny proza Mieko Kawakami urzekła mnie precyzyjnym, oszczędnym językiem, który skupia się na szczegółach i drobnych gestach. Japońska autorka ma zdolność tworzenia tekstów zawierających minimum słów niezbędnych do przekazania emocji towarzyszących bohaterom. Powoli ujawnia fakty i wydarzenia z przeszłości, które wpływają na ich teraźniejsze decyzje. Z wrażliwością ukazała realia życia w społeczeństwie, które jest wymagające, ograniczające i pełne konwenansów.
Wszyscy zakochani nocą jest dużo bardziej skomplikowaną i niejasną książką niż poprzednia powieść Kawakami pt. Heaven, którą miałam okazję zrecenzować. Mimo że jest osadzona w realiach japońskiego społeczeństwa, to opowiada o uniwersalnych kwestiach – samotności, lęku, nieumiejętności odnalezienia własnej drogi i krzywdach z przeszłości, które determinują teraźniejsze decyzje. Autorka zbudowała w książce nastrój życiowej niepewności. Jej bohaterka może momentami budzić zniecierpliwienie czytelnika. Chciałoby się nią potrząsnąć, by zachęcić do wzięcia się w garść, a tymczasem trzeba czekać i obserwować, jak sama kroczy drogą bez celu. Fuyuko jest kobietą, z którą może się utożsamiać wiele osób w jej wieku, bo reprezentuje problemy, które dotyczą wielu współczesnych trzydziestolatków.
Dla kogo?
Wszyscy zakochani nocą jest książką o trudnych emocjach do niespiesznego czytania, bo wymaga skupienia i gruntownej refleksji. Zachęca do przemyślenia życiowych postaw i tego, jak wpływa na nas społeczeństwo. Jest przy tym niejednoznaczna, więc otwiera pole do wielu interpretacji. Myślę, że zadowoli czytelnika szukającego inspiracji do długich rozmyślań i rozmiłowanego w pięknym języku.
