Danganronpa to popularna seria wizualnych gier przygodowych o bardzo ciekawej fabule. Na podstawie pierwszej części Trigger Happy Havoc powstała czterotomowa manga oraz Danganronpa: The Animation – jednosezonowe anime.
Danganronpa: Trigger Happy Havoc pierwotnie została wydana w Japonii – na PlayStation w listopadzie 2010 roku, a później na Androida i iOS w sierpniu 2012 roku. Następnie grę opublikowano w angielskich regionach przez NIS America na wielu platformach.
Akcja rozgrywa się w tzw. Hope’s Peak Academy (Akademia Szczytu Nadziei / Akademia Marzeń), gdzie dyrektor – Monokuma (również znany jako Mononiedźwiedź) – prowadzi swoją morderczą grę i zmusza uczniów do zabijania się nawzajem. Po każdym morderstwie Mononiedźwiedź zwołuje Klasowy Sąd, podczas którego wskazywany jest winny.
Jeśli uczniowie poprawnie wytypują mordercę, gra toczy się dalej, a winny zostaje ukarany. Jeśli natomiast się pomylą – giną, a morderca wychodzi na wolność. Tak przynajmniej twierdzi Monokuma. W grze Danganronpa: Trigger Happy Havoc gracz wciela się w postać Makoto Naegiego i prowadzi rozgrywkę z jego perspektywy.
DANGANRONPA JAKO MANGA
Polskie wydanie mangi o tytule Danganronpa: Koszmar w Akademii Marzeń jest dodatkową adaptacją pierwszej części gry, w większości opowiedzianą z perspektywy morderców oraz ofiar. Czterotomową opowieść o wzajemnym mordowaniu się Superlicealnych Talentów napisał Touya Hajime.
Fabularnie manga nie różni się od gry, została jednak przedstawiona z różnych perspektyw, co jest ciekawym urozmaiceniem i pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć przeżycia bohaterów.
Kreska komiksowa jest naprawdę ładna, a rysunki są wykonane z najwyższą starannością. Świetny dodatek stanowią kilkuobrazkowe historyjki, dodane na okładce każdego tomu.
DANGANRONPA JAKO ANIME
Jest adaptacją gry Danganronpa: Trigger Happy Havoc.
Anime składa się z dwunastu dwudziestominutowych odcinków i podobnie jak manga skupia się na przekazaniu historii z różnych perspektyw.
Postacie są barwne i bardziej dynamiczne niż w mandze, co zachęca do oglądania.
PODSUMOWANIE
W grę Danganronpa: Trigger Happy Havoc niestety nie zgrałam, ale jeśli twórcy stworzyli ją w taki sam sposób jak drugą część, to zapewne jest świetna.
Danganronpa: Koszmar w Akademii Marzeń jest fascynującą mangą, jednak nie tak rozbudowaną jak gra lub anime. Miałam wrażenie, że pojawiło się tutaj za dużo luk fabularnych, a niektóre kwestie nie zostały do końca wyjaśnione. To oczywiście skłoniło mnie do sięgnięcia po kolejne formy Danganronpy, czego nie żałuję. Dużym minusem wydało mi się również to, że mimo wielu perspektyw emocje i uczucia bohaterów nie były oddane w stu procentach. Postacie wypadły dość płytko. Brakowało mi w nich głębi i uwydatnienia ich relacji. To sprawiło, że trudno było mi się emocjonalnie zaangażować w całą historię.
Inaczej ma się sprawa z Danganronpa: The Animation – ta wersja pierwszej części najbardziej mi się spodobała. Anime jest dynamiczne, ma uzależniającą oprawę muzyczną. Przede wszystkim postacie są żywsze i świetnie odwzorowane. Dodatkowym plusem jest też więcej wstawek z Monokumą, który w mandze występował stosunkowo rzadko.
Przeczytaj również recenzję gry „Danganronpa 2: Goodbye Despair”!
