Genialny maluch
Bohater książki, Dexter Procter, od urodzenia był wyjątkowy, bo już w drugiej sekundzie życia potrafił mówić. Jego geniusz i nieprzeciętna chęć do nauki sprawiły, że już jako dziesięciolatek ukończył studia medyczne i został lekarzem. Jednak pierwsza próba przekonania dorosłych, że jest wybitnym medykiem i jest w stanie pomagać pacjentom, kończy się potworna katastrofą. Przyczynia się do tego jego zaciekły wróg, doktor Drake, i czerpie z tego ogromną satysfakcję. Dexter jednak się nie poddaje i za wszelką cenę chce wrócić do szpitala, by pomagać na oddziale pediatrycznym.
Wydawać by się mogło, że geniusz Dextera pozwoli mu na dobre i szczęśliwe życie, jednak jest zupełnie odwrotnie. Chłopiec nie może odnaleźć swojego miejsca. W szkole się nudzi, w pracy nie zawsze jest traktowany poważnie. Mimo tego, kiedy już odkrywa swoje powołanie, ze wszystkich sił stara się podążać za marzeniami. Wspierają go w tym przyjaciele – Rupi i Otto. Dziewczynka też nie ma w szkole łatwo, bo jest postrzegana jako dziwaczka. Otto to z kolei sprawiający wrażenie niezbyt lotnego gwiazdor drużyny piłkarskiej, bramkarz, który z czasem również okazuje się geniuszem w zaskakującej dziedzinie.
Nie tylko komizm
Książka została napisana z humorem, który troszeczkę ociera się o ohydę. W znacznej mierze pojawia się w przezabawnych dialogach, w których Dexter musi gryźć się w język, by się nie wymądrzać i nie poprawiać pomyłek rozmówców. Absurdalne zachowania bohaterów również przyczyniają się do komizmu opowieści. Nie można też pominąć ilustracji Henry’ego Pakera, które tylko pozornie przypominają bazgroły na marginesie uczniowskiego zeszytu, a tak naprawdę wzmacniają efekt humorystyczny.
Jednak nie tylko rozrywce służy opowieść o młodocianym lekarzu. Jego przygody pokazują, że nie należy się poddawać. Jeśli nam na czymś szczególnie zależy, trzeba wykorzystać wszystkie możliwości, by osiągnąć swój cel. Nawet kiedy inni rzucają nam kłody pod nogi, trzeba podejmować walkę o marzenia.
Drugim ważnym aspektem książki jest rola przyjaźni. Nie ma nic ważniejszego niż bliskie osoby. Trzeba o nich zawsze pamiętać i potrafić znaleźć balans pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym. Każdemu może zdarzyć się zatracenie w obowiązkach służbowych kosztem czasu dla bliskich. Jednak warto pamiętać, że przyjaciół należy stawiać, jeśli nie na pierwszym miejscu, to na wysokim.
Charakterystyczną cechą twórczości Adama Kaya jest przemycanie wiedzy medycznej w książkach. Dexter Procter ma do zaoferowania trochę więcej. Jako że jego zainteresowania dotyczą nie tylko medycyny, może przekazać czytelnikom ciekawostki z innych dziedzin. Zwróciłam uwagę na kilka zaskakujących informacji dotyczących matematyki.
Podsumowując
Odpowiadając na pytanie, dla kogo jest książka Dexter Procter, wskazałabym wszystkich młodych czytelników, którzy lubią odrobinę obrzydliwości, głupie żarty, ale nie stronią od wzruszeń. Opowieść o młodym doktorze bawi, trochę uczy, a trochę mówi o relacjach. Może pomóc młodym ludziom, którzy czują się niedopasowani, w nieustawaniu w poszukiwaniach odpowiedniego dla siebie miejsca. Być może nie jest to literacki majstersztyk, ale nie każda książka musi zaspokajać potrzeby językowych estetów.
Jeśli lubisz humor w książkach dla dzieci, przeczytaj naszą recenzję książki Roryk. Nieśmiały detektyw!
