W Gredanii nastały ciężkie czasy. Tyran zasiada na tronie, mieszkańcy królestwa głodują, a przepowiednia zaczyna się spełniać. Wilczyca, która dotychczas żyła tylko w legendach i bajkach dla dzieci, przyszła aby odebrać władzę Aleksandrowi i przywrócić porządek w państwie.
Opis opowiadania Królowa Diamentowego Księżyca autorstwa minionek_chce_banana:
Przepowiednie to ciekawe zjawisko. Z jednej strony uparcie chcemy wierzyć w to, że mamy kontrolę nad własnym życiem i losem, a z drugiej strony skądś się one biorą i nie raz udowadniają swoją prawdziwość.
Podobno źli królowie, piękni książęta i kobiety walczące o losy świata to jedynie bajki opowiadane dzieciom na dobranoc.
A gdyby te bajki okazały się być prawdziwe?
Z jednym tylko minusem: nasz książę nie chciałby uratować swej pięknej kobiety, ale ją schytwać i zabić….
Treść:
Na początku opowiadania poznajemy Edwarda, łowcę z słabością do alkoholu. Dostaje on za zadanie zabić wilczycę, która grasuje w pobliskich lasach. Mężczyzna wyruszając do boru nie spodziewa się, że zamiast groźnego wilka, spotka delikatną kobietę, która będzie potrzebować jego pomocy.
Moja opinia – właściwa recenzja:
Uważam, że historia jest interesująca. Bohaterowie nie są wyidealizowani, co często pojawia się w wattpadowych opowiadaniach. Każda z postaci ma jakieś zalety i wady, co sprawia, że z zainteresowaniem śledzimy ich losy. Autorka stworzyła interesujący świat, w którym bohaterowie zmagają się z przeróżnymi problemami, zaczynając od słabości, ciągnąc przez alkohol, kończąc na rządach tyrana.
Fabuła rozwija się w ciekawym kierunku, ruchy postaci nie zawsze są przewidywalne. Intrygi fantastycznie wpasowują się w całość historii. Dialogi nie są sztywne, co również często zdarza się w innych opowiadaniach.
Bardzo spodobały mi się myśli postaci włączone w opisy. Niektóre z nich były zabawne, natomiast inne potrafiły skłonić do przemyśleń.
My kobiety, mamy obowiązek wychodzenia z problemów bez szwanku. Z wypiętą piersią podążaj do przodu nawet jakby walił się świat.
Części są dość krótkie, ale za to minionek_chce_banana wstawia regularnie rozdziały. Po całości możemy zauważyć, że autorka dopiero zaczyna swoją przygodę z pisaniem. Śmiało mogę powiedzieć, że z rozdziału na rozdział jest coraz lepiej. Widać, że minionek_chce_banana czerpie przyjemność z pisania i czuje się w tym swobodnie. Jedyne co mogę zarzucić autorce to to, że brakuje czasami drobnych, nieco dokładniejszych opisów, które mogłyby lepiej wpłynąć na wyobrażenie sobie danej sceny.
Podsumowanie
Minionek_chce_banana stworzyła ciekawy świat z oryginalnymi postaciami. Opowiadanie jest pisane łatwym językiem, ale to tylko dodaje uroku całej historii. W każdym razie – bardzo ciekawa pozycja.
Recenzja opowiadania o grupce osób zmagających się z chorobami psychicznymi.
