Osobiście wybieram Katniss Everdeen z serii Igrzyska Śmierci
Dzień Kobiet to świetny czas na powrót do znanych, silnych i charakternych postaci żeńskich. Bohaterów książek możemy pokochać za sprawą wielu czynników. Czasami urzeka nas ich charakter i jego ewolucja na przestrzeni historii. Innym razem fikcyjne postacie stają się dla nas czymś więcej niż prostą rozrywką, gdy skłaniają do refleksji albo pozwalają nam się ze sobą utożsamić. Bywa, że budzą w nas silne emocje: podziw, współczucie, sympatię. Postać literacka, która spełniła w moim odczuciu wszystkie te kryteria, to Katniss Everdeen, bohaterka książki Igrzyska Śmierci.
Charakter tej dziewczyny jest niezwykle złożony, wielowarstwowy, stale zmienia się i dostosowuje do nowych, trudnych warunków. Katniss przyszło żyć w niezwykle nieprzyjaznym świecie. Już jako dziecko musiała mierzyć się ze śmiercią ojca, a w konsekwencji również psychicznym załamaniem matki, co zmusiło ją do samodzielności i opieki nad młodszą siostrą. Był to jednak zaledwie początek jej problemów. Zakochałam się w jej autentyczności, niedoskonałościach charakteru, wytrwałości, determinacji i odwadze. Mimo że popełniała błędy, nadal podziwiam sposób, w który poradziła sobie z sytuacją, w której nigdy nie chciała się znaleźć. Zmieniła świat i stała się ikoną siły pomimo nieustannych ciosów, traumy, braku psychologicznego wsparcia i młodego wieku.
Dominika decyduje się na Lirr z książki Wyspa Mgieł
Bardzo trudno jest napisać porywającą postać kobiecą. Zwykle bohaterka okazuje się miałka czy bezpłciowa albo zupełnie przerysowana. Zdarzają się jednak wyjątki, jak choćby Elizabeth Bennet czy Hermiona Granger. Obie są wyraziste, mają dużo zalet, ale i nie są pozbawione wad, a przy tym zachowują pewną (właściwą dla swojej płci) wrażliwość. Ostatnio moją uwagę przyciągnęła Lirr z powieści Wyspa Mgieł. Bohaterkę poznajemy, gdy jest osobą do towarzystwa dorastającego księcia i niejako zakładniczką w zamku portowego miasta. Szybko okazuje się, że cudem uniknęła śmierci, od której uratowali ją piraci – na ich okręcie spędziła cztery lata, by później trafić na książęcy zamek. W swoim kilkunastoletnim życiu spotkała się z różnym traktowaniem – przeważnie z niechęcią lub strachem. Dopiero gdy wyrusza w podróż na Wyspę Mgieł, ludzie zaczynają ją oceniać na podstawie tego, jaka jest, a nie tego, kim jest.
Lirr początkowo bardzo mnie irytowała. Jest naiwna, żeby nie powiedzieć łatwowierna, impulsywna i zdecydowanie ma problem z autorytetami. Najpierw mówi/robi, a dopiero potem myśli. Z czasem uświadomiłam sobie jednak, że nikt jej nie wychowywał, nie poświęcał jej uwagi… I mimo pozornego bogatego doświadczenia (zwiedziła z piratami spory kawałek świata, a na książęcym dworze otarła się o różnych dygnitarzy), to tak naprawdę młoda dziewczyna, która dopiero wkracza w świat i wszystkiego musi się nauczyć. A przy tym od początku widać, że nie ocenia ludzi po wyglądzie i nie etykietuje ich ze względu na pochodzenie, profesję czy sposób (nie)życia. Jest bardzo honorowa, dba o przyjaciół i nie porzuca ich w biedzie. I, co najważniejsze, zmienia się w trakcie powieści.
Anna opowiada o Elizabeth Zot z powieści Lekcje chemii
Bohaterką, która nie pozwala mi o sobie zapomnieć, jest Elizabeth Zott z książki Lekcje chemii. Przyszło jej żyć w czasach, kiedy kobietom przypisywano role związane z prowadzeniem domu i macierzyństwem, ona jednak chciała czegoś innego. Była wybitną chemiczką i świetnie odnajdywałaby się na uczelni i w laboratorium, gdyby nie otaczający ją ludzie. Mimo tego, że doświadczyła zawiści, złośliwych plotek, molestowania i niesprawiedliwych ocen, zdołała osiągnąć sukces naukowy. Przewrotny los skierował jej ścieżki zawodowe do telewizji, a jej program wywołał rewolucję w umysłach wielu amerykańskich kobiet. Pokazał im, że ich wartość jest o wiele większa, niż wmawia im świat.
Wiktoria obstaje przy Hermionie Granger z serii Harry Potter
Poświęcenie i pozostawienie wszystkiego, co się kocha, nie jest proste. Porzucenie rodziny, by wyruszyć w podróż – nierzadko samotną – jest aktem niesamowitej odwagi. Hermiona Granger z kultowej serii książek o Harrym Potterze, wykazała się nie lada troską i odwagą, pozostawiając w tyle wszystko, co kocha. Porzuciła dotychczasowe życie, by razem z przyjaciółmi pokonać największego wroga świata czarodziejów – Voldemorta. Hermiona, jako zaradna i mądra dziewczyna, przez całą serię udowadnia, że nie tylko czystokrwiści czarodzieje mają coś do pokazania. Jej walka o miejsce w społeczności nie była prosta, bowiem musiała znosić docinki i nękanie ze strony konkurującego domu – Slytherinu. Z podniesioną głową chodzi po Hogwarcie, co jakiś czas pokazując kły. Nie waha się przed obroną przyjaciół i od razu wkracza w progi Zakonu Feniksa. Mimo świadomości, że w każdej chwili może zginąć, nie wycofuje się aż do samego końca.
Angelikę zainteresowała Kya z książki Gdzie śpiewają raki
Nie każdy cieszy się beztroskim dzieciństwem. Niektórzy muszą dorosnąć znacznie szybciej niż wskazywałaby na to metryka. Gdy matka Kyi ucieka z domu przed agresywnym mężem, wkrótce pozostali domownicy również decydują się na ten ruch. W chatce oddalonej od miasteczka pozostaje więc jedynie młoda Kya i awanturniczy, roszczeniowy ojciec. Dziewczynka, mimo że wciąż jest dzieckiem, musi nauczyć się dbać o dom, przygotowywać jedzenie i nawet zarabiać pieniądze. Kiedy także jej ojciec znika, pozostaje zdana wyłącznie na siebie i całkowicie osamotniona. Skrzywdzona przez los nie użala się jednak nad sobą, lecz stawia czoła temu, co ją spotyka. Uczy się zaradności i sposobów na przetrwanie.
Choć musiała stać się silna, nie zmieniła się w kamień, a pozostała wrażliwa, co pozwoliło jej stworzyć szczególnie bliską więź z naturą. Mokradła, przy których znajdował się jej dom, były dla dziewczyny ukochanym miejscem, schronieniem przed ludźmi z miasteczka. Mieszkańcy Barkley Cove nigdy nie wykazali chęci, by jej pomóc lub chociaż poznać. Przeciwnie – uznawali ją za obcą, dziką, niewartą uwagi. Była dla nich Dziewczyną z Bagien, nie Kyą Clark. Gdzie śpiewają raki to opowieść o samotności, niezrozumieniu, nierównościach społecznych, zdeterminowaniu przez los, dojrzewaniu. Ale i o wyjątkowo silnej dziewczynie, która mimo wielu przeciwności zawsze decydowała się walczyć o siebie.
