Wiedźmin w nowym wydaniu
W Bogobójczyni bez trudu znajdziemy sporo podobieństw do naszego polskiego Wiedźmina; przede wszystkim kiedy spojrzymy na bohaterów. Na przestrzeni 37 rozdziałów poznajemy świat z perspektywy czterech postaci. Szukająca zemsty Kissen pracuje jako Veiga – zabójczyni bogów, którzy po krwawej wojnie stali się dla nowego króla wrogami. Inara jest dziewczynką z wielkiego rodu. Spowija ją wiele tajemnic dotyczących jej pochodzenia, wyjątkowych zdolności oraz niezrozumiałej więzi, która łączy ją ze Skedicethem – bogiem niewinnych kłamstewek. Czwartym głównym bohaterem jest Elogast, były rycerz zmagający się z traumą po wojnie, w której walczył u boku swojego ówczesnego przyjaciela, a obecnego króla, Arrena. Kapryśny los sprawia, że Kissen, Inara, Skedi i Elogast z grupy wyobcowanych nieznajomych powoli zmieniają się w nietypową rodzinę, która przywodzi na myśl relację bohaterów Wiedźmina: Geralta, Yennefer i Ciri.
Akcja i charakter
Bogobójczyni wychodzi do nas z wieloma zupełnie nowymi motywami i pomysłami. Świat przedstawiony jest niezwykle wciągający i wielobarwny. Bogowie, których egzystencja jest ściśle związana z ludźmi, składanymi przez nich ofiarami i wznoszonymi kapliczkami wychodzą na przeciw każdej ludzkiej potrzebie. Fikcyjny świat zamieszkują niezliczone bóstwa: tkaczy, zepsutych sandałów, dobrego losu, ognisk, wojny. Kissen hipnotyzuje swoim niezwykle silnym, spójnym charakterem. Pod skorupą zadziornej, odważnej, silnej, niezależnej i pyskatej kobiety kryje się skrzywdzona, wrażliwa dusza. To fantasy zupełnie inne niż Strażnik Miecza, którego miałam ostatnio przyjemność recenzować. Brakuje tu dworskich intryg, za to dostajemy masę dobrej akcji, emocji i niespodziewanych przeszkód. Jeśli te książki mają ze sobą coś wspólnego, to jest to złożoność bohaterów.
Czyli każdy czytelnik widzi sytuację inaczej
Czy Skedi może być prawdziwym przyjacielem Inary? Wielokrotnie widzimy, że bóg kieruje się zupełnie innymi wartościami i zasadami niż ludzie. Czy zasługuje na życie po tym, czego się dopuścił? Czy poświęcenie i wierność Elogasta są godne podziwu, a może pogardy? Nie jest już rycerzem, ale wciąż pozostaje przyjacielem Arrena. Z drugiej strony Elo, w przeciwieństwie do mnie, nie dostrzega, że król nie jest dla niego dobrym druhem. Jednak czy to nie naturalne, że władca ma wiele obowiązków i trudno mu utrzymać dobry kontakt z dawnym towarzyszem broni? Myślę, że podział książki na cztery perspektywy niezwykle pomógł w budowie postaci i utrzymaniu napięcia.
Bogobójczyni w kilku zdaniach
To niezwykle interesujący, pełen akcji i charakteru debiut. Zdecydowanie zasługuje na uwagę i, zgodnie z rekomendacją na okładce, świetnie nadaje się dla fanów Wiedźmina. Jestem niezwykle ciekawa, czy autorka miała okazję poznać dzieło Sapkowskiego. Chętnie zobaczyłabym Kissen jako główną bohaterkę gry z otwartym światem. Jak stwierdziła Samantha Shannon, autorka książki Koniec maskarady, Bogobójczyni: „Trzyma w napięciu od pierwszych stron”!
